اظهارنامه ثبت شرکت

اظهارنامه ثبت شرکت

شرکت نامه مرتبط با ثبت شرکت ها در قوانین و مقررات تعریف نگردیده است. شرکت نامه در قانون ثبت با شرکت نامه موضوع عقد معین در قانون مدنی از لحاظ آثار و مباحث شکلی و ماهیتی متفاوت می باشد. با توجه به ماهیت انواع شرکتها کاربرد آن متفاوت می باشد. به طور مثال در شرکت سهامی مطابق نظامنامه قانون تجارت که بر اساس قانون مقدم و ماضی بوده برای شرکتهای سهامی شرکتنامه جزء مدارک اساسی بوده که در قانون موخر حذف گردیده و در قانون مصوب ۱۳۴۷ شرکت نامه پیش بینی نشده است و اظهارنامه و اساسنامه جای شرکتنامه را گرفته است .

شرکتنامه ماهیت قراردادی شرکت ها را به طور واضح بیان می نماید که در ادبیات کنونی می تواند به عنوان یک قرارداد پیمان جمعی مکتوب در نظر گرفته شود.

همان طور که بیان شد در شرکت سهامی، به جای شرکتنامه از اساسنامه شرکت به عنوان یک پیمان و یک قرارداد با چارچوب مشخص استفاده می گردد.

اما در خصوص اظهارنامه، مطابق ماده ۶ لایحه اصلاحی قانون تجارت، برای ثبت شرکت های سهامی عام، مؤسسین باید اقلا بیست درصد سرمایه شرکت را خود تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در شرف تأسیس نزد یکی از بانکها سپرده سپس اظهارنامه ای به ضمیمه طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام که به امضاء کلیه مؤسسین رسیده باشد در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به دایره ثبت شرکت ها و در نقاطی که دایره ثبت شرکتها وجود ندارد، به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم و رسید دریافت کنند. هرگاه قسمتی از تعهد مؤسسین به صورت غیرنقد باشد باید عین آن یا مدارک مالکیت آن را در همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده است تودیع و گواهی بانک را به ضمیمه اظهارنامه و ضمایم آن به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم نمایند.

در ماده ۷ لایحه اصلاحی قانون تجارت بیان گردیده اظهارنامه مذکور در ماده ۶ باید با قید تاریخ به امضاء کلیه مؤسسین رسیده و موضوعات زیر مخصوصا در آن ذکر شده باشد:

١. نام شرکت

۲. هویت کامل و اقامتگاه مؤسسین.

٣. موضوع شرکت.

۴. مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیرنقد آن به تفکیک.

5. تعداد سهام با نام و بی نام و مبلغ اسمی آنها و در صورتی که سهام ممتاز نیز مورد نظر باشد نبین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام.

6. میزان تعهد هر یک از مؤسسین و مبلغی که پرداخت کرده اند با تعیین شماره حساب و نام بانکی که وجوه پرداختی در آن واریز شده است. در مورد آورده غیرنقد تعیین اوصاف و مشخصات و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف آورده غیرنقد اطلاع حاصل نمود.

۷. مرکز اصلی شرکت

8. مدت شرکت

بنابراین در اظهارنامه ثبت شرکت ها نوعی خوداظهاری اطلاعات و جنبه اعلامی بودن مطالب جلوه بیشتری دارد لذا حداقل اطلاعات مذکور، می بایستی در اظهارنامه در زمان تاسیس شرکت درج گردد. شایان ذکر است اظهارنامه در عرف حقوق ثبتی به دو دسته، اظهارنامه تاسیس و اظهارنامه افزایش سرمایه تقسیم می گردد که محتویات و مندرجات هر کدام از آن متفاوت و مغایرت هایی دارد.

یکی از تعارضات شکلی قانونی در ارائه اظهارنامه مربوط به شرکتهای سهامی خاص می باشد که مطابق ماده ۲۰ لایحه اصلاحی قانون تجارت، اظهارنامه مذکور باید به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد، در حالی که به موجب ماده ۷۶ الی ۸۲ قانون مذکور ممکن است حد نصاب تشکیل و تصمیم گیری تا یک سوم سهامداران تقلیل یابد. لذا عملا شرکت های که با حد نصاب اکثریتی پیش بینی شده در قانون ایجاد و تشکیل می گردند، به علت غیبت سایر سهامداران نمی توانند اظهارنامه را با امضاء کلیه سهامداران ارائه نمایند. بنابراین عملا در مرجع ثبت شرکت ها با مشکل مواجه می گردند، عليهذا این مشکل می بایستی در قوانین جدید بر طرف و مورد لحاظ قرار گیرد.

کلیه ی حقوق متعلق به ثبت بازرگان است