تفاوت اسم تجاری و علامت تجاری

مواردی که در این مطلب مورد بررسی قرار می گیرد شامل: تفاوت اسم تجاری و علامت تجاری در مرجع ثبت ، مدت اعتبار ، تعدد اختیار علامت یا نام تجاری ، ثبت بین المللی ، انتقال حقوق ، الزامی یا اختیاری بودن ثبت

یک –  مرجع ثبت اسم تجاری یا علامت تجاری

برای ممانعت از سوءاستفاده رقبا و جلب حمایت قانونی باید علامت یا نام تجاری را ثبت کرد. یکی از تفاوت های علامت و نام تجاری مرجع ثبت و شیوه ثبت آنهاست.

علایم کلیه اشخاص حقیقی یا حقوقی در اداره ثبت علایم تجاری که از توابع اداره کل مالکیت صنعتی است و در تهران ثبت می شود. اما ثبت نام تجاری به دو بخش تقسیم می شود:

-1 نام تجاری اشخاص حقوقی(شرکت ها و موسسات دولتی یا خصوصی) طبق قانون تجارت و قانون ثبت شرکت ها در اداره ثبت شرکت های تهران ثبت می شود.

درخصوص ثبت نام تجاری اشخاص حقیقی (تجارتخانه های فردی یا جمعی) هنوز آیین نامه ای خاص و اداره ای مخصوص جهت ثبت این دسته از نام ها تصویب و دایر نشده است.

دو – تفاوت اسم تجاری و علامت تجاری مدت اعتبار

مدت اعتبار علامت تجاری در ایران ده سال است. چنانچه صاحب علامت بخواهد به استفاده از علامت خویش ادامه دهد باید در سال پایانی، اعتبار علامت خود را تمدید کند در غیر این صورت به نام اشخاص دیگر قابل ثبت است.

در مقابل؛ اسامی شرکت ها یا موسسات )اسامی تجاری( تا زمانی که شخص حقوقی منحل نشده و حتی سال ها پس از انحلال، اعتبار دارد. نکته مهمی که در خصوص مدت اعتبار علایم و اسامی تجاری باید به آن توجه کرد این است که اگر از علامتی حداقل سه سال استفاده نشود، قانونا قابل ابطال است.

(ماده 11) ولی اگر شرکت یا موسسه ای غیرفعال باشد و از اسم تجاری خود استفاده نکند به این دلیل نمی توان نام آن را ابطال کرد.

سوم – تعدد اختیار علامت یا نام تجاری

انتخاب و ثبت علامت تجاری محدودیتی ندارد. هر شخصی می تواند ده ها علامت تجاری را به نام خود ثبت کند. لیکن اصولا هیچ کس نمی تواند بیش از یک نام تجاری برای خود اختیار کند.

سه – ثبت بین المللی اسم و علامت تجاری

به استثنای علایم و اسامی مشهور، حمایت قانونی از علایم و اسامی تجاری، محدود به مرزهای کشور ثبت کننده است.

لذا برای حمایت در سایر کشورها باید اقدامات ثبتی را جداگانه در هر کشور انجام داد.

وجود دارد که می توان از » مادرید « اما برای ثبت بین المللی علایم تجاری، کنوانسیون خاصی به نام تسهیلات آن استفاده کرده و در قریب به یکصد کشور جهان از طریق ادارات محلی و بدون مراجعه به کشور خارجی، اقدامات ثبتی را انجام داد.

در مقابل؛ برای ممانعت از استفاده رقبا از نام یک شرکت یا موسسه در سایر کشورها، فقط باید در کشور مورد نظر شرکت یا موسسه تاسیس کرد که کار مرسوم و مقرون به صرفه ای نیست

پنجم – تفاوت اسم تجاری و علامت تجاری انتقال حقوق

صاحب علامت تجاری می تواند، حقوق خود را به طور موقت یا دائمی به شخص یا اشخاص دیگر منتقل کند (قرارداد فروش یا اجازه بهره برداری) در هر حالت، الزامی به انتقال شرکت، کالاها و یا کارخانه به منتقل الیه وجود ندارد.

در مقابل؛

انتقال نام تجاری تقریبا غیر ممکن است و در صورت امکان نیز انتقال نام تجاری باید همراه با انتقال شرکت یا بخشی از آن باشد که با نام تجاری شناخته می شود.(ماده 19 قانون جدید)

ششم – الزامی یا اختیاری بودن ثبت

انتخاب و ثبت علامت تجاری قانونا اجباری نیست. (قانون جدید، مسکوت است) البته با توجه به مزایای ثبت علامت تجاری، عقلاً ثبت آن لازم است. در مقابل؛ اختیار یک نام تجاری به هنگام ثبت شرکت یا موسسه، اجباری است.